Ո՞վ է հորինել պլաստիկը:

Պլաստիկ տոպրակները ամենօրյա անհրաժեշտություն են, որոնք կարելի է տեսնել մեր կյանքում ամենուր, ուրեմն ո՞վ է հորինել պլաստիկը:Իրականում դա լուսանկարչի փորձն էր մութ սենյակում, որը հանգեցրեց բնօրինակ պլաստիկի ստեղծմանը:

Ալեքսանդր Պարկսը շատ հոբբի ունի, լուսանկարչությունը դրանցից մեկն է:19-րդ դարում մարդիկ չէին կարողանում գնել պատրաստի լուսանկարչական ֆիլմեր և քիմիական նյութեր, ինչպես այսօր, և հաճախ ստիպված էին ինքնուրույն պատրաստել այն, ինչ անհրաժեշտ էր:Այսպիսով, յուրաքանչյուր լուսանկարիչ պետք է լինի նաև քիմիկոս:Լուսանկարչության մեջ օգտագործվող նյութերից մեկը «կոլագենն» է, որը «նիտրոցելյուլոզայի» լուծույթ է, այսինքն՝ նիտրոցելյուլոզայի լուծույթ ալկոհոլի և եթերի մեջ։Այն ժամանակ այն օգտագործվում էր լուսազգայուն քիմիական նյութեր ապակու վրա սոսնձելու համար՝ այսօրվա լուսանկարչական ֆիլմին համարժեք դարձնելու համար:1850-ականներին Պարկսը դիտարկեց կոլոդիոնի հետ վարվելու տարբեր եղանակներ:Մի օր նա փորձեց խառնել կոլոդիոնը կամֆորի հետ։Ի զարմանս նրա, խառնումը հանգեցրեց ճկվող, կոշտ նյութի:Պարկերը այդ նյութն անվանեցին «Paxine», և դա առաջին պլաստիկն էր:Զբոսայգիները «Paxine»-ից պատրաստում էին բոլոր տեսակի առարկաներ՝ սանրեր, գրիչներ, կոճակներ և զարդերի տպում:Պարկսը, սակայն, այնքան էլ բիզնեսի տրամադրվածություն չուներ և կորցրեց փողերը սեփական բիզնես ձեռնարկությունների վրա:

20-րդ դարում մարդիկ սկսեցին հայտնաբերել պլաստմասսաների նոր կիրառումներ։Տանը գրեթե ամեն ինչ կարելի է պատրաստել ինչ-որ պլաստիկից։Մնացած գյուտարարներին մնաց շարունակել զարգանալ և շահույթ ստանալ Պարկսի աշխատանքից:Նյու Յորքից տպագրող Ջոն Ուեսլի Հայաթը հնարավորություն տեսավ 1868 թվականին, երբ բիլիարդ արտադրող ընկերությունը դժգոհեց փղոսկրի պակասից։«Հայաթ»-ը բարելավեց արտադրական գործընթացը և «Պակսին»-ին տվեց նոր անվանում՝ «ցելյուլոիդ»:Նա բիլիարդ արտադրողներից ստացավ պատրաստի շուկա, և շատ չանցավ, որ նա պլաստիկից տարբեր ապրանքներ էր պատրաստում:Վաղ պլաստմասսաները հակված էին կրակի, ինչը սահմանափակեց արտադրանքի տեսականին, որը կարելի էր պատրաստել դրանից:Առաջին պլաստիկը, որը հաջողությամբ դիմակայել է բարձր ջերմաստիճաններին, եղել է «Berkelet»-ը:Լեո Բակլունդը արտոնագիր ստացավ 1909 թվականին։ 1909 թվականին Բեկլենդը Միացյալ Նահանգներում առաջին անգամ սինթեզեց ֆենոլային պլաստմասսա։

1930-ական թվականներին նեյլոնը նորից ներմուծվեց, և այն կոչվում էր «ածխից, օդից և ջրից կազմված մանրաթել, սարդի մետաքսից ավելի բարակ, պողպատից ամուր և մետաքսից լավ»:Նրանց տեսքը հիմք դրեց հետագայում տարբեր պլաստմասսաների գյուտի և արտադրության համար:Երկրորդ համաշխարհային պատերազմում նավթաքիմիական արդյունաբերության զարգացման շնորհիվ պլաստմասսաների հումքը ածուխը փոխարինեց նավթով, արագ զարգացավ նաև պլաստմասսա արդյունաբերությունը։Պլաստիկը շատ թեթև նյութ է, որը կարող է փափկվել՝ տաքացնելով այն շատ ցածր ջերմաստիճանում, և այն կարող է ձևավորվել այն ամենի մեջ, ինչ ցանկանում եք:Պլաստմասսայից պատրաստված արտադրանքները վառ գույնի են, թեթեւ քաշով, չեն վախենում ընկնելուց, տնտեսական եւ դիմացկուն են:Դրա գալուստը ոչ միայն մեծ հարմարավետություն է բերում մարդկանց կյանքին, այլեւ մեծապես նպաստում է ոլորտի զարգացմանը: